De knetterende vlammetjes, die speels de donkere schemering oplichten. De schaduwen die spookachtig net buiten de ring van het kampvuurlicht lijken te bewegen. Jagen ze op jou? Of zijn ze enkel nieuwsgierig?

De stilte van de naderende nacht daalt neer over je kamp. Duisternis neemt de omgeving over, alles en iedereen in hem verbergend…

Een spannend kampvuur-verhaal

Wat kruipt er aan verhalen bij jouw fantasie naar binnen wanneer je een kampvuur tekent? Ben jij een schrijver van de echte enge, durf-niet-meer-alleen-in-het-donker-het-bos-in verhalen, zoals de Kippenvelreeks?
Of neemt jouw fantasie je mee naar een ogenschijnlijk paranormaal, maar altijd te verklaren Scooby Doo verhaal?

Ik was als kind, en als volwassene nog steeds (I have NO SHAME in my game hahaha!), idolaat van Scooby Doo! Jemig, ik heb zelfs geprobeerd om één van onze honden tot een Scooby Doo om te toveren *hilarisch*. Hij moest er niet veel van hebben…de koekjes vond hij wel prima, de ouwe goeie lobbes *hartje*.

Scooby Doo vs Kippenvel

Beide vond (en vind) ik geweldig en super inspirerend op hun eigen genre! Toch merk ik dat wanneer ik een Halloween verhaal ga plotten, ik telkens neig naar de gemoedelijkere Scooby Doo variant van het genre.

Tuurlijk, ze zitten niet echt in hetzelfde genre, dat weet ik! Maar ik heb het hier alleen even over fantasie en de eerste druppels van inspiratie bij het maken van deze tekening.
Hier heb ik de keuze om het verhaal wat in me opkomt te schrijven als een echte lichtgewicht horror als Kippenvel, of als een feelgood, mysterische Scooby Doo!

Spoiler Alert: elke keer weer schrijf ik als een Scooby Doo verhaal, dus dat zal ‘my jam’ wel zijn haha!

Kampvuur-verhalen en enge verhalen

Waarom is het toch zo dat (bijna) altijd de kampvuur-verhalen eng zijn? De ambiance!
Je weet niet wat er precies in de naderende duisternis schuilt! Wie weet ligt daar wel een ‘blood & gore’ type moordenaar op de loer, of de wilde, wraaklustige geest van een lang geleden vermoorde heks? Of is het iemand die zich wil voordoen als een spook…maar gewoon de notaris van het naburige dorp is met zijn saaie leven?

Elk verhaal begint op een kruispunt

En voor mensen die het nemen van beslissingen verdraaide lastig vinden *ahum* kan dat heel verwarrend en eigenlijk verlammend werken.
Want wat nu als ik ervoor kies om dit verhaal als een Kippenvelletje te schrijven en me later geweldige ideeën bedenk om er een Scooby Dootje vol humor te maken? De horror! *letterlijk*.

Het kruispunt dus, waar ieder verhaal begint.

Wat kies jij? En blijf je dan bij je keuze? Of slaat die nare twijfel toe…en wordt het verhaal nooit geschreven?

Het kampvuur en het kruispunt

Mijn kampvuur is toch echt een Scooby Doo verhaal. Zo, dat heb ik besloten! Voor nu…

Het geeft wel een bepaalde rust en focus wanneer ik dan echt het kruispunt heb bedwongen door een keuze voor de richting te maken. Ik weet nu dat ik geen gruwelijke, slaapverdrijvende elementen hoef te bedenken.

Door deze keuze gaat mijn fantasie helemaal los op het mysterie rondom dat kampvuur! Die grote schaduw aan de rand van het bos is geen engerd, ook al lijkt hij dat absoluut vanaf het kampvuur.

Nee, hij is op zoek naar de schat en dat stomme kampvuur staat hem danig in de weg! Dus hoe krijg je als schatzoeker (protagonist of antagonist? Nog zo’n keuze!) de inmiddels compleet gefreakte mensen bij dat kampvuur weg? Helemaal weg?

Het is een begin. Heerlijk! Ik hou zo intens veel van beginnetjes *groot hart*!

Het begin van alle verhalen

De spanning en vervoering van nieuwe ideetjes, van geweldig leuke of irritante personages, van hints bedenken en uitwerken en een hoofdpersoon dromen die eigenlijk heel stiekem misschien wel een beetje mezelf is *knipoog*.

Het mag en kan allemaal, want het is mijn verhaal, mijn creatief schrijfplezier!

Daar komen mijn notitieboeken op het bureau:

• Een notitieboek voor alle wilde verhaalideetjes!
• Één voor dat specifieke verhaal, helemaal voor zichzelf!
• Die ene waarin ik misschien wel al wat bruikbare scénes heb opgeschreven!

En dan nieuwe pagina-indelingen maken, wegdromen bij alle details en een beetje al in paniek raken van de hobbels in mijn schrijfweg…het hoort er allemaal bij!

Zo fijn 🙂

Oh, ik hou zoveel van mijn creatieve hobby!

Van tekening tot verhaalinspiratie

En zo leidde mijn kleine, simpele tekening van mijn Herfst Teken Challenge zomaar tot een nieuw, spannend, interessant, mega-enthousiast verhaalidee!

Dat kan ook.

Ik dacht vooraf dat ik mijn Herfst Teken Challenge zou gebruiken om illustraties voor mijn verhalen en notitieboeken te maken.

Blijk ik daar gewoon een bak met verhaalinspiratie ook nog van te krijgen!

Oh, Happy Days *doet dansje*

Krijg jij dat ook? Ik hoop van wel!

Laat het me weten in de reacties en doe ik een dansje (virtueel) met je mee 🙂